Прафесіяналы сыходзяць: Леанід Левановіч пакінуў чаргінцоўскі Саюз пісьменнікаў
+РУС
Пасля таго, як мне стала вядома аб тым, што з бюджэтнага саюза пісьменнікаў (СПБ) выйшаў Леанід Левановіч, вядомы беларускі празаік, я звярнуўся да яго для пацверджання інфармацыі. Калі прадставіўся, Леанід Кірэевіч сказаў, што чуў пра беларускі літаратурны партал «ЛітКрытыка.by». Прыемна.
Леанід Левановіч
– Так, я выйшаў з Саюза пісьменнікаў Беларусі.
– Якая прычына?
– Палічыў, што ў ранейшым саюзе мне будзе лепш.
– Магчыма, вы чамусьці былі не задаволеныя? Напрыклад, вас не друкавалі?
– Прэтэнзій ніякіх не прад'яўляў. Выйшаў – і ўсё.
– Ведаю, што вашы кнігі выдавалі вялікімі накладамі ў савецкі час. Напрыклад, кніга «Якорь надежды» ужо ў 1991 годзе выйшла накладам 150 000 экз.
– Было такое. Так кніга цікавая.
– Вядома. Тады нецікавыя кнігі такімі накладамі не выпускалі.
– Зараз у Нью-Ёрку выйшла мая кніга на англійскай мове «The Liquidator's wife» («Жонка ліквідатара»). Пра гэта пісала газета «Народная Воля».
***
Леанід Кірэевіч знаходзіўся на вуліцы, і не ўдалося пагутарыць даўжэй. Сыход знакавага беларускага пісьменніка ад задушлівай атмасферы СПБ, дзе кіруе адзін клан, і выдаюцца адны і тыя ж асобы, з'яўляецца сігналам для кіраўніцтва адыёзнага саюза. Л.Левановіч, які прадэманстраваў сціпласць, проста не стаў называць сапраўдную прычыну вяртання ў родны СБП. Аднак яна на паверхні. Дастаткова паглядзець хоць бы нямоглы сайт СПБ: там красуюцца адны і тыя ж асобы. А Міхаіл Пазнякоў, пасрэдны пісьменнік, выйшаў за ўсякія рамкі прыстойнасці – ужо выдадзена больш за 80-ці яго кніг. Дваццаць дзве перакладзены на замежныя мовы. Як за такім гігантам пяра паспець іншым пісьменнікам?
Вось што сказаў Іван Саверчанка на круглым стале, прысвечаным 30-годдзю Чарнобыльскай трагедыі, згадваючы значныя творы:
«Я спашлюся толькі на празаічны твор «Палыновы вецер», – кніга па-беларуску напісаная, – Леаніда Левановіча. Менавіта ён адным з першых празаікаў зрабіў спробу шырокага асэнсавання Чарнобыльскай трагедыі і ўплыву яе на лёсы людзей».
Леанід Левановіч – вядомы беларускі пісьменнік. Думаю, мы яшчэ пачуем пра яго пасля доўгіх гадоў замоўчвання зусім не радавога прадстаўніка літаратурнага асяроддзя…
Алесь Новікаў
(Пераклад: А.Новікаў)
Профессионалы уходят: Леонид Леванович покинул чергинцовский союз писателей
После того, как мне стало известно о том, что из бюджетного союза писателей (СПБ) вышел Леонид Леванович, известный белорусский прозаик, я обратился к нему для подтверждения информации. Когда представился, Леонид Киреевич сказал, что слышал о белорусском литературном портале «ЛитКритика.by». Приятно.
– Да, я вышел из Союза писателей Беларуси.
– Какова причина?
– Посчитал, что в прежнем союзе мне будет лучше.
– Возможно, вы чем-то были не удовлетворены? Например, вас не печатали?
– Нет, я претензий никаких не предъявлял. Вышел – и все.
– Знаю, что ваши книги издавали большими тиражами в советское время. Например, книга «Якорь надежды» уже в 1991 году вышла тиражом 150 000 экз.
– Было такое. Так книга интересная.
– Конечно. Тогда неинтересные книги такими тиражами не выпускали.
– Сейчас в Нью-Йорке вышла моя книга на английском языке «The Liquidator's wife» («Жена ликвидатора»). Об этом писала газета «Народная Воля».
***
Леонид Киреевич находился на улице, и не удалось пообщаться дольше. Уход знакового белорусского писателя от удушливой атмосферы СПБ, где правит один клан, и издаются одни и те же лица, является сигналом для руководства одиозного союза. Л.Леванович, который продемонстрировал скромность, просто не стал называть истинную причину возвращения в родной СБП. Однако она на поверхности. Достаточно посмотреть хотя бы немощный сайт СПБ: там красуются одни и те же лица. А Михаил Поздняков, посредственный писатель, вышел за всякие рамки приличия – уже издано более 80-ти его книг. Двадцать две переведены на иностранные языки. Как за таким гигантом пера успеть другим писателям?
Вот что сказал Иван Саверченко на круглом столе, посвященном 30-летию Чернобыльской трагедии, упоминая значимые произведения:
«Я сошлюсь только на прозаическое произведение «Палыновы вецер», – книга по-белорусски написана, – Леонида Левановича. Именно он одним из первых прозаиков сделал попытку широкого осмысления Чернобыльской трагедии и влияния ее на судьбы людей».
Леонид Леванович – известный белорусский писатель. Думаю, мы еще услышим о нем после долгих лет замалчивания совсем не рядового представителя литературной среды…
***
Леанід Кірэевіч Левановіч (таксама Леанід Лявонаў; нар. 14 верасня 1938, в. Клеявічы, Касцюковіцкі раён Магілёўскай вобласці) – беларускі пісьменнік.
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Магілеўскае культасветвучылішча (1956). Працаваў ва ўстановах культуры Дзяржынскага і Касцюковіцкага раёнаў (1956-58). У 1957 паступіў на завочнае аддзяленне факультета журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Служыў на Балтыйскім флоце (1958-61). Пасля дэмабілізацыі перавёўся на стацыянар і скончыў універсітэт у 1963. Працаваў у рэспубліканскіх газетах «Знамя юности», «Сельская газета», «Літаратура і мастацтва» (1963-71). У 1971-74 г. – рэдактар аддзела мастацтва і крытыкі часопіса «Неман». З 1974 – адказны сакратар, з 1975 – рэдактар аддзела навукі і мастацтва часопіса «Полымя». У 1980-82 г. – галоўны рэдактар літаратурна-драматычных праграм Беларускага тэлебачання. З 1984 – старшы рэдактар выдавецтва «Мастацкая літаратура». Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1975.
Александр Новиков
